Sierpniowy wieczór w 13 dniu miesiąca, zgromadził nas w świątyni na kolejnym w tym roku Czuwaniu Fatimskim.
Maryja z Fatimy wciąż woła o modlitwę, zwłaszcza różańcową i zadośćuczynienie za grzechy. Wsłuchani w Jej wezwanie trwaliśmy na modlitwie. Zaczęliśmy od Eucharystii, by po niej przed wystawionym Najświętszym Sakramencie adorować Jezusa. Odpowiadając na wezwanie Matki Bożej z Fatimy odmówiona została, przypadająca w tym dniu, część bolesna różańca św. poprowadzona przez Wspólnotę Domowego Kościoła.
Jak w każdym naszym czuwaniu, siostry elżbietanki wraz z licznie zgromadzonymi wiernymi odmówiły na zakończenie adoracji eucharystycznej Koronkę do Bożego Miłosierdzia.
Stałym punktem Czuwania Fatimskiego jest procesja wokół kościoła z figurą Matki Bożej Fatimskiej. I tym razem z niesioną przez kobiety figurą Maryi, przeszliśmy w procesji wyśpiewując wydarzenia z Fatimy w pieśni: „Z dalekiej Fatimy…”
Po procesji rozpoczęła się uroczysta Msza Św. koncelebrowana: ks. proboszcz Paweł Konieczny, ks. rektor Krzysztof Burzyński, ks. Jakub Włodarczak w asyście diakona Wojciecha Bujaka. Podczas eucharystii kazanie wygłosił ks. Jakub. Nawiązując do sierpniowego orędzia Matki Bożej, wskazał na ważność i wielkość modlitwy w naszym życiu. Pokazał wspaniały przykład Jezusa, u którego wszystko zaczynało się i wypływało z modlitwy, a Maryja nam to przypomina wciąż i nieustannie.
Na zakończenie, w tym szczególnym czasie sierpniowym dla nas polaków i katolików, łącząc się z Jasną Górą, odśpiewaliśmy „Apel Jasnogórski”.
Napełnieni duchowym bogactwem modlitwy, powiedzieliśmy: do zobaczenia za miesiąc, 13 września.
